10 jaar Romano voetbalschool
Op 07 augustus 2019 is het precies 10 jaar geleden dat ik naar de Kamer van Koophandel ben gestapt om mijn bedrijf Romano Voetbalschool in te schrijven. Ik ben er nog steeds superblij mee dat ik destijds deze stap gezet heb en ook voel ik me trots als ik terugdenk aan de afgelopen 10 jaar en als ik denk aan waar we nu staan en wat we bereikt hebben.
Ik zeg expres “we”, want hoewel de Voetbalschool mijn naam draagt zou ik het niet hebben kunnen doen zonder een aantal mensen die voor mij heel belangrijk zijn of zijn geweest:
De mensen om me heen
Twaalf jaar geleden zat ik vanwege een schouderblessure in een lastige fase van mijn leven. Ik kreeg toen van Ingrid Surie een heel goed advies. Ze zei: “Romano, Je gaat zo goed met kinderen om, je bent geduldig en je kan goed uitleggen…. Daar moet je iets mee gaan doen!” Helaas leeft Ingrid niet meer, maar ik ben nog steeds blij met haar goede raad en dat ik deze toen heb opgevolgd.
Ik kwam terecht in een re-integratietraject en ontmoete mijn coach, Hans Keuren. Hij heeft mij gemotiveerd om mijn passie (voetbaltrainer) te combineren met mijn natuurlijke omgang met kinderen. Volgens Hans was dit mijn roeping en hij heeft gelijk gekregen. Ik ben aan de slag gegaan en heb de KNVB cursus TC3 Jeugd gedaan. Tijdens deze cursus heb ik ervaren dat er relatief weinig aandacht was voor het aanleren van voetbaltechniek.
Omdat dit naar mijn mening te weinig aan bod kwam ben ik al snel op zoek gegaan naar andere opleidingen die meer aansloten bij mijn visie. Dat was geen gemakkelijke zoektocht. Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij Fons van den Brande (destijds eigenaar van SportPartners, nu eigenaar van Voetbalschooling.nl) en René Meulensteen. Zij hebben mij laten kennismaken met de methode van “Wiel Coërver”. Ik was direct enthousiast, zo moeten we gaan opleiden! Tussen 2008 en 2010 heb ik me helemaal verdiept in de Coërver-methode. Ook ben ik dagelijks bezig geweest om mezelf alle bewegingen eigen te maken. (Dit doe ik trouwens tot op de dag van vandaag. Ik vind het belangrijk om de vaardigheden ook zelf te onderhouden en nieuwe bewegingen te leren).
In 2008 zat mijn jongste zoon Julian bij de jeugd van RKC, samen met Niek Favier. Ik vertelde zijn moeder, Yolanda Havelaar dat ik een voetbalschool wilde opstarten. Zij was daarover gelijk enthousiast. Toevallig was ze zelf een jaar eerder met een eigen administratiekantoor gestart. De samenwerking kwam dus snel van de grond. Naast mijn financiële administratie helpt ze me ook met het schrijven van de teksten voor mijn website en social media. Ik ben erg blij met deze samenwerking!
Ook wil mijn twee zonen bedanken, Jordin en Julian op wie ik hartstikke trots ben. Het zijn leuke jongens, met de nodige portie voetbaltalent. Ik kan altijd een beroep op ze doen om een training te komen verzorgen bij de Voetbalschool en daar ben ik heel blij mee! Mijn neef Jano Calor die al 8 jaar trainer is bij de voetbalschool.
De Methode van Wiel
Coërver.
Na mijn cursussen en mijn zoektocht naar de juiste trainingsmethode werd het
mijn doel om mijn eigen Voetbalschool te starten en te gaan werken met de methode
van Wiel Coërver. Ik wilde de jeugd laten zien dat je door middel van oefenen
zonder weerstand een techniek kan aanleren. Vervolgens voeg je daarna een
lichte weerstand toe in de vorm van een pylon o.i.d. Zo ervaren de kinderen dat
het inderdaad moeilijker word om de techniek uit te voeren voor de pylon. Als
je daarna een mens toevoegt die passief de rol van een pylon overneemt word het
nog moeilijker om deze techniek uit te voeren.
De laatste fase is dan het 75 % druk laten zetten (verdediger op lijn)
en daarna 100 % druk laten zetten van de verdediger (1 tegen 1 duels).
Het is voor mij fantastisch om te zien dat de kinderen de aangeleerde techniek ook
daadwerkelijk uitvoeren in wedstrijden. Daar wordt ik zo blij van!
In het begin was er wel wat weerstand van de kinderen en ook van hun ouders omdat de methode heel anders is dan wat de jonge spelertjes tot op dat moment gewend waren bij hun clubs. Veel ouders en jeugdtrainers zien graag dat kinderen tussen de vijf en twaalf jaar de bal naar elkaar overspelen, want voetbal is immers een teamsport. Echter, in mijn ogen is het op deze leeftijd nog niet echt een teamsport, maar een individuele sport, die je je samen met leeftijdsgenoten eigen maakt. Een mooie uitspraak van Wiel Coërver tegen een jong kind hierover is: “Hoe kan jij nou leren voetballen als je de bal naar iemand anders speelt!!”
De KNVB moet
mijn inziens hierin een voortrekkingsrol gaan spelen en trainers anders gaan
opleiden. Op deze manier kunnen we op een andere manier grote stappen vooruit
zetten. Uiteraard heb ik deze visie niet alleen, zo blijkt ook uit het
onderstaande stuk van Eduard Zuidema.
//voetbalcoacheduard.com/nieuwe-toonaangevende-opzet-trainerscursussen-knvb/
Athletic Skills
Vanaf 2010 ben ik me ook gaan
verdiepen hoe we kinderen motorisch beter kunnen laten bewegen, want dat is
echt een probleem in deze tijd. Kinderen zitten zoveel stil tegenwoordig, veel
meer dan vroeger. Bij de Voetbalschool doen we iedere training verschillende oefeningen
die de zgn. Athletics Skills van de kinderen verbeteren. Hierdoor leren
ze veel gemakkelijker de bewegingen aan en het helpt hen enorm tijdens de duels
en wedstrijden spelen.
Mentale trainingen/coachen/begeleiden.
In de loop der jaren ben ik ook meer
en meer persoonlijke en individuele trainingen gaan geven. Zeker bij deze
persoonlijke trainingen, maar ook steeds meer bij de Voetbalschool en de
voetbalclubs maak ik gebruik van “zelfregulatie in de sportpraktijk”. Bij
zelfregulatie gaat het om het aanleren van vaardigheden zoals reflecteren,
doelen stellen, plannen en monitoren.
Als voetbaltrainer moet je volgens mij aan de slag gaan met het kweken van een
groei-mindset in plaats van een statische-mindset. Maar bij de mentale training
van de kinderen komt veel meer kijken. Elders op mijn website ga ik hier
uitgebreid op in: //www.romanovoetbalschool.nl/mentale-training/
En nu weer door!
Ook al is er de afgelopen 10 jaar al
veel bereikt, ik heb nog genoeg te doen de komende 10 jaar! Ik ga dan ook graag
en met veel plezier, passie en overtuiging door.
Ik volg mijn hart en mijn roeping!
